Welkom in het gastenboek van Overvallen Wat nu

De eigenaar van dit gastenboek heeft het toevoegen van berichten (tijdelijk) uitgeschakeld.
Bericht:

02:55 17-12-2009
anoniemnog
eind sept lag ik rond 22.00 op bed beetje te dommelen met me kleren aan...ik heb alles gelijkvloers...toen werd er op het raam geklopt achter..ik dacht..humzz..achter...raar...dus ik via bijeuken de deur van de haak af en ik doe open...zie ik 4 personen met bivakmutsen op me af komen....ikkon net optijd de deur sluiten en op de knippen doen...ben vooruit gevlucht en hoorde nog dat ze een ruit in sloegen...
sinds die dag zijn de daders meerdere malen terug geweest bij me huis...ook poging tot inbraak...politie is er mee bezig...en er is een zogenaamd financieel plaatje opgesteld van me woning en inkomsten...ik heb dus een uitkering...daar moest ik 7 weken later verschijnen en werd verhoord...kreeg allerlei dingen naar me hoofd geslingerd van jaaaaren terug....ene...ik woonde al 7 weken niet in me eigen huis...dat had ik moeten opgeven..enz..enz...nu is me uitkering dus getopt....deel van de daders is gepakt ...hoop ellende want de zogenaamde opdrachtgever voor deze overval is nog onbekend...ik woon dus nu al drie maanden ergens anders in...durf me huis niet meer in te gaan...alleen ff snel voor de post onder begeleiding...ben je slachtoffer...en je word behandeld als een dader....ik weet ff niet hoe het verder moet....
ellende in 2009......
19:28 13-12-2009
leonie
Hoi Wendy, ik had weer even de behoefte om alles van me af te schrijven en waar kan ik dat beter doen dan op jouw site.
Het is nu ruim ander half jaar geleden dat ik in de winkel overvallen ben.Ben daar bij gewond geraakt aan mijn linkerarm.(gestoken met een mes).Na 2 operaties aan de arm ging het eigenlijk weer goed. Zowel mentaal als fysiek , dat dacht ik tenminste.Ben in aug. aan een nieuwe baan begonnen.
Tot voor een maand terug er iets knapte in mijn linkerarm.Ik had weer heel veel pijn.Het gevolg is dat ik ondertussen alweer voor de 3de keer geopereerd ben aan de linkerarm.Momenteel loop ik in de ziektewet waar ik erg van baal.Ik slaap weer slecht en alles komt weer boven vooral 's nachts.Ik kan er ook heel slecht tegen om de wond op de arm te zien.Door al die pijn en operaties is het voor mij onmogelijk om het achter me te laten laat staan een plekje te geven. Als ik lees dat er weer een overval is gepleegd in mijn woonplaats heb ik een hele slechte dag. De laatste tijd gebeurt dat nl. nogal eens. Ik vraag mij dan af of het misschien de zelfde persoon is die mij dit heeft aangedaan. Hij is nl nog steeds niet opgepakt en dat zal ook wel niet gebeuren. Al hoop ik dat dat ooit nog eens gebeurd op basis van dna materiaal. Lieve lotgenoten ik wens jullie allemaal heel veel sterkte.
Geantwoord op: 12:12 14-12-2009

Hoi Leonie,

Heel goed van je dat je weer van je afgeschreven hebt. Ik begrijp je gevoelens. Het is ook echt de tijd van het jaar dat er weer meerdere overvallen plaatsvinden.
Als ik het weer in de krant lees word ik ook heel erg boos en denk dan ook houdt het dan nooit op. Het antwoord is jammer genoeg nee.
Heb je wel hulp gezocht voor de nachtmerries?

Heel veel sterkte!!

Veel liefs Wendy

12:19 25-11-2009
habe
Beste Lotgenoten,

Raar woord eigenlijk voor mensen die dit is overkomen, niet een van ons heeft hiervan genoten toch,

Ook ik heb helaas weer een terugval gehad de afgelopen weken.
Voor mij was het op 15-11 2 jaar geleden dat de overval/moordaanslag heeft plaatsgevonden.

Ik vindt het nog al wat om in gesprek te gaan met je dader Celine, Ik zou daar nu nog niet aan toe zijn denk ik, maar bij mij speelt het ook niet omdat er niemand voor is opgepakt.

Ik wil ook verder met mijn leven, mijn werk weer doen hoewel ik een belangrijk deel van mijn activiteiten echt niet meer kan doen en me dus heb moeten specialiceren in een andere richting.
Ik wil daarnaast natuurlijk ook genieten van mijn privesituatie, samen met mijn vrouw, onze 3 zoons en 5 kleinkinderen.
Daarom vecht ik met mezelf om toch weer terug te komen in een "normaal" leven ook al zal dat niet meer zo gewoon zijn als voor het gebeuren.

Ook jullie heel veel sterkte bij het omgaan met datgene wat jullie is aangedaan.

groetjes

Hans
20:05 19-11-2009
Wendy
Lieve lotgenoten,

Naar aanleiding van het verhaal van Celine heb ik een nieuwe topic in het forum geplaatst.
Hier mogen jullie natuurlijk je mening op kwijt.

Als jullie zelf onderwerpen willen bespreken in het forum laat het me weten. Dan zal ik een topic aanmaken.

Veel liefs Wendy
18:02 19-11-2009
Heleen
Hoi Celine ik wil even zeggen dat ik het heel knap vind dat je het gedaan heb. Petje af
20:27 17-11-2009
Celine
Hoi Wendy,
nou, het gesprek zit erop. ben blij dat ik gegaan ben. In een brief die ik maanden geleden van hem heb gekregen heeft hij mij overtuigd het gesprek met hem aan te gaan. Ik wil namelijk niet mijn hele leven lang boos blijven en hem uiteindelijk vergeven. Het gesprek zelf ging erg goed. Ik ben een paar keer erg boos geworden maar hij reageerde rustig. Hij heeft verteld waarom hij het heeft gedaan en hoe erg hij het vind voor mij (wel met meer woorden dan dat..) En ik zag dat hij oprecht was. Hij moest een paar keer huilen. Toen ik hem vertelde hoe ik de overval had ervaren en wat het met mij gedaan heeft zag ik dat hij schrok. Ik weet dat ik niet alles moet geloven wat hij zegt, maar ik weet ook dat deze jongen niet loog over zijn gevoelens. Voor mij blijft hij voorlopig nog de man die een pistool op mij richtte, maar ik heb vandaag ook een 'gewone' jonge jongen gezien. Hij vroeg uiteindelijk aan mijn begeleider, van Slachtoffer in Beeld, of ik hem over een aantal maanden wil laten weten hoe het dan met me gaat. En moet eerlijk zeggen dat ik over een jaar ook wel wil weten hoe het met hem gaat, of hij werkt enz.
Ik denk dat ik het aankon vandaag omdat ik de overval ergens al een plekje had gegeven, zo kon ik er rustig tegenaan kijken.
Ik zit nu te denken om EMDR therapie te gaan doen, om dit laatste stukje te verwerken. Daarna ben ik er ook helemaal klaar mee, ik wil vanaf nu gewoon weer mezelf zijn.
gr Celine
17:55 16-11-2009
Celine
Hallo, ik zag dat in het forum de laatste maanden niet veel meer geplaatst word dus doe het maar even via deze weg.
Ik ben zo blij dat deze site er is!! 9 maanden geleden heb ik een gewapende overval meegemaakt, op mijn eerste werkdag in die winkel. (waar ik een maand na de overval weg moest wegens 'disfunctioneren'). Nog steeds ben ik er elke dag mee bezig. Ik slaap erg slecht en durf savonds niet alleen over straat. En nog zoveel meer 'kleine' dingetjes. Vooral nu het vroeg donker word is alles erg lastig, zelfs boodschappen doen vind ik al eng. Nu heb ik morgen een gesprek met 1 van de daders, in de gevangenis. Veel mensen verklaren me voor gek maar ik moet dit doen. Ik wil hem recht in de ogen kijken en zeggen wat hij mij heeft aangedaan. De laatste dagen slaap ik nog slechter. Nou zie ik erg op tegen de dagen/weken na het gesprek. Ik ben zo bang dat ik er weer erg last van krijg en dat ik nog meer angst heb. Heeft iemand hier ervaringen mee en eventueel wat tips? alvast bedankt. En iedereen, hoe lang het ook geleden is, nog steeds veel sterkte toegewenst.
gr Celine
Geantwoord op: 13:19 17-11-2009

Hoi Celine,

Jemig meid..ik vind het nogal wat hoor dat jij een gesprek met 1 van de daders aan wil gaan. Denk jij echt dat hij ermee zit wat hij jou heeft aangedaan. Integendeel zelfs. Je schrijft zelf ook dat je nu weer slechter slaapt en ik denk als je hier mee door wilt gaan dat het dan alleen maar erger wordt.
Mijn advies is doe het niet. Heb je psychologische hulp? En heb je daar al advies aan gevraagd?

Sterkte ermee. Groetjes Wendy

10:30 15-11-2009
Heleen
Hoi Wendy wat erg om te horen. Ik kan me voorstellen dat je jezelf weer heel erg K..... voelt. Als je helemaal in de war bent dat is het misschien wel verstandig om toch even weer hulp te hebben al is het om het niet weg te stoppen want het moet er toch uit. Niet te lang mee wachten niet doen?? Dit zijn gewoon te heftige dingen waar je zelf niet uit kan komen.
Misschien is het ook goed om je verhaal aan die mensen te vertellen dat ze in ieder geval weten dat er meer mensen in hun buurt wonen die het hebben mee gemaakt.

Sterkte meid ik voel met je mee
Geantwoord op: 19:32 15-11-2009

Hoi Heleen,

Ik vond het heel erg lief van je dat je me vandaag gebeld hebt.
Vandaag gaat het redelijk. Ben wel vreselijk opstandig.
Ik heb een kaartje bij die mensen in de brievenbus gestopt. Wilde eerst aanbellen, maar dat leek me geen goed idee. Die mensen zijn nu ook zo bang dat het me niet verstandig leek om aan te bellen.
Ik heb ook veel moeite met die vroege donkere dagen.
Ik kijk het even aan en als het niet gaat neem ik contact op met de psycholoog.

Veel liefs Wendy

19:22 13-11-2009
wendy
hallo lieve lotgenoten,

Vandaag is er 2 straten bij ons verderop een gezin overvallen. Toen ik het hoorde schrok ik hier heel erg van en alles kwam weer naar boven. Het lijkt wel een herbeleving. Huilen kan ik niet..stop het weer weg net als toen.
Rust kan ik niet vinden en ben van alles tegelijk aan het doen dat ik gewoon niet meer weet wat ik aan het doen ben.
Hoofdpijn, maagpijn enz...voel me gewoon niet goed.

Ik leef met die mensen mee. omdat ik weer hoe ze zich nu voelen.

Wil dit toch even met jullie delen, omdat jullie ook veel met mij delen.

Heel veel liefs Wendy
10:43 01-11-2009
heleen
Hoi Wendy al mijn spieren zitten vast van alle spanning. Dat kan ook je lichaam helemaal ontregelen.
Hij maakt mijn spieren los en kraakt mij ook.
Maar hij is ook met mijn energie banen bezig om dat weer goed te krijgen. Op je hoofd heb je druk punten zitten en die doen bij mij zo'n zeer dat is hij ook aan het masseren. Bij mijn borst spier doet het ook onwijs zeer.
Ik heb onwijs last van evenwichtsstoornis, misselijk en hoofdpijn. Dat is hij bij mij ook aan het losmaken.
Dus mijn hele lijf is in de revisie hihi.
Maar ik krijg ook nog therapie. De EMDR heeft goed geholpen qua angst. ik durf weer dingen te doen als ik alleen thuis ben bv in de douche gaan, stofzuigen,boven op zolder bezig zijn.
Alleen nu gaan ze me leren om goed om te leren gaan met angst. Ik heb vorige week een test gedaan om te kijken hoe ver ik ben in mijn therapie en vandaar uit gaan ze verder. Dus alleen de EMDR is niet voldoende. Kijk nu maar hoe je met deze tijd van het jaar zit. Je wordt weer helemaal onzeker over je zelf en daar gaan ze ook verder op met de therapie.
Als je denkt ik ga weer de verkeerde kant op. Ga naar je huisarts vraag wat je kan doen en of dat je weer wat therapie wil om over dingen te praten. Schaam je niet om wat andere mensen misschien van je zouden denken als je dat weer gaat doen. Het gaat om jou dat jij weer goed in je vel gaat zitten voor jezelf en dat komt dan ook weer ten goede van je man en kinderen want jij en je gezin zijn het belangrijkste.

Ik heb gelukkig ook een hele steun aan mijn man en ik ben kan ik wel zeggen echt heel gelukkig met mijn gezin.
Ze hebben na al die jaren nog steeds begrip voor mij en soms mijn buien (al heb ik die niet meer zoveel) mijn man zegt altijd je krijgt het ook maar hier heb je niet voor gekozen.
Heel veel sterkte
14:59 30-10-2009
Heleen
Hallo allemaal,
Ja het is bij mij ook heel herkenbaar wat jullie nu weer schrijven. De donkere winterdagen maakt mij ook weer onzeker. En je gaat ook weer twijfelen aan jezelf (ben ik dan toch gek aan het worden omdat alles weer erger wordt) Gelukkig is dat niet zo dat beamenen mijn Therapeut, dokter en manuele therapeut dus ik geloof hun dan toch wel een beetje hihi
Ik was aan het afbouwen met mijn medicijnen. Maar dat heb ik weer terug gezet naar de oude dosis. Mijn nieuwe therapeut zei ook als ik jou was zou ik in het voorjaar beginnen met afbouwen. Door de donkere dagen die er al zijn en nog lang zullen zijn ben je al wat somberder en heb je ook sneller last van angsten. Ik vind het ook weer eng om mijn kinderen 's avonds een uurtje alleen te laten. Van de zomer had ik daar niet zo'n problemen mee. Nu weer wel. Ik kreeg ook weer nare dromen over mijn overvallers. Het schijnt toch ook met de tijd van het jaar te maken.

Dus niemand hier die die rot gevoelens weer naar boven voelt komen hoeft te denken dan die zich aanstelt of denkt dat die toch gek aan worden is het hoort er denk ik gewoon bij.

het zal altijd een moeilijke tijd blijven voor ons denk ik.
En mensen die dit niet hebben meegemaakt kunnen daar niet over oordelen hoe wij ons wel of niet moeten voelen.
Wie weet zouden wij ook zo reageren als we dit niet hadden meegemaakt.
Sommige dingen moet je jammer genoeg meemaken om er eerlijk en goed over te kunnen oordelen

Heel veel sterkte allemaal

gr van Heleen
Geantwoord op: 19:45 30-10-2009

Hoi Heleen,

Heel erg goed geschreven van je.
Ik heb wel een vraagje wat voor behandeling krijg je van de manuele therapeut?

Ik merk aan mezelf ook weer dat ik een kort lontje heb. Kan weinig verdragen en niets is goed. Moet mezelf dan ook tot de orde roepen.

Ook ik wens iedereen heel veel sterkte toe in deze donkere dagen.

Veel liefs Wendy

16:45 22-10-2009
habe
Hoi Wendy, Heleen en alle anderen.

Wendy, ook ik vindt dat je trots mag zijn op de nieuwe vormgeving van de site.

Helaas moeten we vaststellen dat de site nog steeds in een behoefte voorziet omdat er na ons opnieuw nog steeds slachtoffers vallen door mensen die niet beseffen wat ze een ander aan doen.

Voor mij is het nu bijna 2 jaar geleden heb wel het gevoel dat het niet mijn hele dagelijkse leven meer beheerst maar op onverwachte momenten blijft het erg lastig. Bijvoorbeeld nu het eerder donker wordt of zoals afgelopen week toen met het schilderen van ons huis de deuren een hele dag open moesten blijven staan om de verf goed te laten drogen. Ik had het die dag niet meer en ben letterlijk het huis ontvlucht en dan nog wordt je 's-nachts geconfronteerd met nachtmerries omdat alles weer zo duidelijk op je netvlies staat.

De mensen in je omgeving staan daar vaak niet bij stil, ze vinden dat het toch inmiddels al 2 jaar geleden is, terwijk ik het ervaar als pas 2 jaar.

Ik hoop dat het jullie allemaal zo goed gaat dat jullie er ook mee kunnen leven en mocht je je verhaal weer een keer kwijt willen dan weten jullie me wel te bereiken.

Heel veel sterkte

Hans
Geantwoord op: 19:19 22-10-2009

Beste Hans,

Wat ontzettend lief van je dat je wederom in mijn gastenboek schrijft.
Ben ook heel erg blij mijn nieuwe vormgeving van mijn site.

Ik herken heel erg goed wat je schrijft. Bij mij is het ook weer bijna 2 jaar geleden en de laatste tijd voel ik me ook niet meer zo fijn. Ben weer allerter aan het worden. Die donkere avonden..ik krijg er de kippevel van. Ik controleer weer iedere keer of de deuren goed op slot zijn. Als ik in de auto zit vergrendel ik alle deuren. Ik vecht er wel tegen en zeg tegen mezelf kom op Wen je kunt het meid, maar soms is dat zo zwaar.

Ben ook heel erg blij dat er nog steeds geschreven wordt op mijn site. Ik herken dan zoveel en weet ook dat ik niet de enige ben.
Merk ook nu de zomer voorbij is dat er weer meer gereageerd wordt op het gastenboek of forum. Denk ook dat veel slachtoffers het nu weer heel erg moeilijk gaan krijgen.

Ook ik wens iedereen heel veel sterkte!!

Veel liefs Wendy

10:46 20-10-2009
Bianca
Hoi Wendy

ik heb ook op het forum gekeken en zal daar binnenkort mijn verhaal ook neerzetten maar dat kost me nog ff wat moeite omdat het nog zo vers is,wat ik erover kan zeggen is dat die 2 min. nadat ik de achterdeur had open gedaan opeens in de deuropening stond!ik blijf er zeker over praten en heb hulp via de huisarts en slachtofferhulp....

groetjes Bianca
Geantwoord op: 11:55 20-10-2009

Hoi Bianca,

Ik weet wat je door moet staan. Je hele leven staat in een seconde op zijn kop.
Als je iets wilt weten mag je het me altijd vragen hoor.

Veel liefs Wendy

11:52 19-10-2009
Bianca
hallo allemaal,

na lang zoeken ben ik blij om te zien dat er dan toch een site bestaat waar slachtoffers met elkaar kunnen praten...ik ben zelf 4 weken terug op klaarlichte dag overvallen door een gewapende man in me huis en heb er nog erg veel moeite mee,ondanks alle steun die ik krijg.....het geld wat die meegenomen heeft mis ik niet maar wel dat stuk van me leven wat ik nu mis.....

groetjes Bianca
Geantwoord op: 19:08 19-10-2009

Hallo Bianca,

wat fijn dat je mijn site hebt gevonden. Heb je het forum ook gelezen?
Hoe gaat het momenteel met je? Krijg je hulp en hoe is de overval precies gebeurd als ik vragen mag.
Mijn advies is wel blijf erover praten!!!

Heel veel sterkte.

Veel liefs Wendy

14:52 10-10-2009
heleen
Hoi Wendy toch niets mis mee dat een ander het voor je heeft gedaan het ziet er goed uit.
Ik ga steeds beter in mijn vel zitten. Ben aan het afbouwen met de antidepreciva.
Loop bij de manueele therapeut om nu mijn rug los te maken van al die jaren stress en spanning.
Ik begin volgende week met vervolg therapie omdat ik merk dat ik dat nog wel nodig heb. Ben snel angstig als mijn man of kinderen te laat thuis komen Ik heb heel veel spanningen met de ex van mijn man. trek me te veel aan hoe zij met haar zoon (gehandicapt) omgaat die al 13 jaar bij ons woont. Dat wil ik allemaal leren loslaten en daar krijg ik ook hulp voor. Ik zit nu toch in die molen en wil nu zo veel mogelijk goed afsluiten voor mezelf zodat ik echt de rust in mezelf helemaal terug kan vinden. Ik ben 1 dag minder gaan werken omdat ik tijd voor mezelf wil en nodig heb en dat doe ik nu ook wel.
ben lekker aan het sporten. Ik kom dus langzaam maar goed terug bij mezelf en dat is een heerlijk gevoel. Het zal altijd een litteken blijven met wat wij hebben mee gemaakt en we zullen daar nooit vanaf komen dat zegt mijn arts ook. Maar we moeten wel proberen om het ons niet ons leven te laten lijden en dat doet het nu niet meer.
En het zal af en toe best een paar dagen weer eens wat slechter gaan maar ik weet nu dat ik me niet hoef te schamen of me groot hoef te houden om hulp te zoeken. Ik heb ook een hele goede huisarts die me heel erg helpt en steund.

Zo lang verhaal hoe gaat het met jou??

Heel veel lieve groetjes van Heleen
Geantwoord op: 16:26 11-10-2009

Hoi Heleen,

Ik vind het heel erg dapper van je dat je zegt dat het niet ons leven moet laten lijden. Zo is dat ook.
Ook ik heb nog steeds moeilijke momenten. Net zoals jij zegt als mijn man al iets later thuis is dan bel ik al waar blijf je. Voel me dan ook helemaal niet prettig.
Ik ben op yoga gegaan en daar voel ik me een stuk beter bij. Daar leer ik dan hoe je moet ontspannen en dan doen we ook aan medidatie. Dat valt best tegen hoor. Je moet dan echt alles van je loslaten.

Ben blij dat je mijn site nog steeds bezoekt.

Veel liefs Wendy

Berichten: 91 t/m 105 van de 271.
Aantal pagina's: 19
Nieuwer4 5 6 [7] 8 9 10Ouder